Księgarnia na Środkowej 7

            Spacerując dziś (bardziej służbowo niż jakkolwiek inaczej [tak, mam pracę!]) po Stalowej, zobaczyłem, że otwarta jest księgarnia na rogu Środkowej. Postanowiłem, kierując się własną (i służbową) ciekawością, zajrzeć tam wreszcie, bo jakoś nigdy tego nie zrobiłem – zniechęcony marną wystawą. Pomyślałem, że a nuż uda mi się jakoś wesprzeć to miejsce, jeśli tylko dowiem się o nim czegoś ciekawego. Wszedłem więc do środa, trzymając pod pachą zakupione chwilę wcześniej dwie nektarynki i przepyszny (popijam go właśnie, polecam) napój gazowany o smaku pomarańczowym "Krzyś" (na naturalnej wodzie mineralnej Jurajska!). Jeden litr za 2,50 zł (butelka zwrotna 50 gr).

            W dość brzydkim pomieszczeniu, za ladą, pochylały się nad kasą dwie panie w średnim wieku. Uśmiechnięty powiedziałem o co chodzi. Na to jedna z kobiet, najwidoczniej właścicielka, powiedziała grobowym tonem, że „nie było jej tu przez miesiąc, jest chora i nie może nic mi powiedzieć”. Druga wyraźnie się na to speszyła. Powiedziałem, że może, gdyby mi pomogły, udałoby się jakoś przyciągnąć nowych klientów. Chwila ciszy. „Za parę miesięcy zamykam to miejsce – powiedziała bez wyrazu pierwsza, patrząc na mnie zza okularów błękitnymi oczami – Może pan napisać co najwyżej o umierającej księgarni”.